بادی دودوک (ابنوس)

بالابان که گاهی اوقات به دلیل دهانه تخت و صدای نرم به نام دودوک یاستی (yasti) یا تخت نامیده می‌شود، متشکل از بدنه‌ای ساخته شده از چوب زردآلو، cane و barrow و پوشش است. بدنه دارای هشت سوراخ روی سطح، یکی در پشت بین سوراخ‌های اول و دوم (ژرده صدا) است. این ساز متشکل از یک میله (stem)، یک زبانه، یک تنظیم و یک کلاهک است.

میله بالابان که گودا نیز نامیده می‌شود یک لوله ۲۸۰ تا ۳۲۰ میلی‌متری است که عمدتاً از چوب زردآلو (گاهی اوقات فندق، گلابی، توت، شمشاد و غیره) ساخته شده است. فرایند حکاکی میله بالابان، بالابان چاکما نامیده می‌شود. انتهای بالایی میله (باش یا کوپ bash یا kup) یک شکل گرد دارد در حالیکه انتهای پائینی آن (آیاگ ayag) نوک تیز شده است. قطر فضای داخلی ۱۰ میلی‌متر است. هشت سوراخ یا «تون‌ها» متشکل از یک «حفره صدا» (ساس پارداسی) روی آن و دیگری روی سمت زیرین در مقابل فضای مابین سوراخ‌های اول و دوم ساس پارداسی قرار گرفته‌اند. گاهی اوقات یک سوراخ اضافه به نام نیزام پاراداسی روی انتهای پائینی سطح زیرین ساخته شده تا از رنگ صدای مناسب آن اطمینان حاصل شود.

زبانه (قمیش، گارفی یا دیل) از تزک که در نواحی خشک رشد می‌کند، ساخته شده است و در انتهای بالایی آن وارد می‌شود. این زبانه مسطح شده و به شکل یک زبانه دوبل در می‌آید. این زبانه به یک تنظیم‌کننده (خارک، بوغازلیک، بایوندوروگ، اولاما، آکما) با طول ۶۰ میلی‌متر و عرض ۱۰ میلی‌متر از جنس بید یا شاخه انگور که در جهت طولی بریده شده است، ساخته می‌شود. سپس زبانه با یک تنظیم‌کننده روی یک طرف و لولای ۷ تا ۱۲ میلی‌متری در سمت دیگر متصل می‌شود. کلاهک (کاپک، آغیزلیگ، کیپ، باند و غیره) از بید، فندق، زغال‌اخته یا توت ساخته شده که روی زبانه قرار داده می‌شود تا از آسیب دیدن آن جلوگیری شود. این کلاهک به تنظیم‌کننده وصل می شود تا نواختن ساز برای نوازنده ساده‌تر شود.